Beveiliging en de afstemming op de processen

Inmiddels beginnen we steeds meer te denken aan het beschermen van de processen om de continuïteit van onze organisatie beter te borgen. We hebben inmiddels ook wel door dat het helemaal niet draait om allerlei technische beveiligingsmaatregelen als firewalls, anti-virus en intrusion detection. Nee, inmiddels weten we dat de keuzes die we maken draait om het verhogen van de omzet, het verlagen van de kosten en het beschermen van ons imago. Dat we daarvoor uiteindelijk allerlei beveiligingsmaatregelen moeten nemen geloven we wel en is meer een zaak van de IT- en Facility-afdeling.

Willen we de uitvoerende afdelingen hun werk goed kunnen laten doen dan moeten we op tactisch niveau de kaders stellen waarbinnen zij kunnen opereren. Daarom de volgende vraag:
Zijn de eisen ten aanzien van de waarborging van de beschikbaarheid, exclusiviteit en integriteit op processen (bedrijfsvoering) afgestemd?

Denken we aan continuïteit van de bedrijfsprocessen en informatiesystemen dan denken we al snel aan de beschikbaarheidseisen die de waaraan moeten stellen. Meestal drukken we die uit in percentages als 95%, 98% of 99,9% die we doorvertalen naar brons, zilver en goud, omdat de klant die percentages helemaal niet wil horen. De percentages kunnen we meten en de IT-afdeling kan daar mooi verantwoording over afleggen. Hoewel dit allemaal makkelijker gezegd is dan gedaan, is er nog niet echt iets nieuws onder de zon.

Maar naast de beschikbaarheid moeten we ook kijken naar de eisen die we stellen aan exclusiviteit en integriteit. Exclusiviteit gaat in op de wijze waarop we ervoor zorgen dat alleen geautoriseerde personen of systemen toegang krijgen tot de informatie, terwijl integriteit juist ingaat op de juistheid, volledigheid en tijdigheid van de informatie.

Stellen we geen of de verkeerde eisen aan de exclusiviteit dan kan dat ervoor zorgen dat de informatie door ongeautoriseerde personen benaderbaar is en onze informatie al snel op straat komt te liggen. We lopen hiermee het risico dat ons imago een flinke deuk oploopt.

Hebben we te weinig zicht op de integriteit van de informatie dan kan dat er bijvoorbeeld voor zorgen dat we verkeerde keuzes maken op basis van onbetrouwbare informatie. Dit kan ons veel omzet schelen maar kan ook voor enorme kosten zorgen. Verkeerde keuzes kunnen ook leiden tot imagoschade. Denk maar aan het geval waar een arts op basis van de verkeerde informatie het verkeerde been van een patiënt amputeert.

Willen we dus continuïteit van onze organisatie en haar bedrijfsprocessen dan stellen we beschikbaarheids-, exclusiviteits, en integriteitseisen aan de informatiesystemen. Daarbij laten we de kosten en baten weer meewegen want hoe meer maatregelen we nemen, hoe meer kosten dat met zich meebrengt en hoe moeilijker de medewerkers hun werk kunnen doen. De kunst is niet om lukraak de eisen te stellen maar juist om het optimum te vinden waarbij de eisen zo goed mogelijk aansluiten bij de missie van onze organisatie. Daarbij moeten we zeker in de gaten houden dat het allemaal wel werkbaar moet blijven omdat de medewerkers er anders omheen gaan werken.

De eisen die we stellen kunnen per organisatie verschillen. Zo zal een geheime dienst andere eisen stellen dan de bakker om de hoek (als die laatste al eisen stelt). Maar ook per informatiesysteem kunnen de eisen verschillen. De kritische informatiesystemen krijgen wellicht hogere eisen opgelegd dan een niet kritisch systeem. Hierbij houden we uiteraard weer de relatie tussen de bedrijfsprocessen en informatiesystemen goed in het oog en leiden we het een en ander af uit de missie van onze organisatie. Wel stellen we graag eisen die haalbaar zijn, we maken ze SMART om te voorkomen dat het er op papier allemaal leuk uit ziet, maar in de praktijk nooit gaat werken.

Voeg toe aan je favorieten: Permalink.