Ziekenhuis verliest laptops met patientgegevens

Een Amerikaans ziekenhuis is twee onversleutelde laptops met de gegevens van ruim tweeduizend patiënten verloren, zo heeft het bekendgemaakt. Op de gestolen machines stonden namen, datum van opname, medisch dossiernummer, patiëntnummer, social security nummer, ras, verzekeringsmaatschappij, adres, telefoonnummer, geslacht, geboortedatum, allergieën en eerste diagnose van de patiënt…De laptops waren wel met een wachtwoord beveiligd, maar om gegevens in de toekomst adequaat te beschermen gaat het Jewish Hospital alle computers voortaan versleutelen (bron).

Het is alweer enige tijd geleden dat we het hier hadden over ziekenhuizen die gegevens verliezen. Er gebeurt ook zoveel op beveiligingsgebied dat we keuzes moeten maken in de onderwerpen die aandacht krijgen.

Inmiddels zou je toch denken dat ziekenhuizen hun lesje geleerd hebben en de minimale beveiligingsmaatregelen wel geïmplementeerd zijn. Zeker in Amerika waar de regelgeving toch wat strikter is dan hier. Maar niet dus, vraag jij je ook wel eens af hoeveel ziekenhuizen kwetsbaar zijn en wat er in Nederland eigenlijk allemaal op dit gebied gebeurt? In Amerika zijn instanties verplicht dit soort incidenten te melden en openbaar te maken, in Nederland geldt dat nog steeds niet. We weten dus helemaal niet welke incidenten zich hier voor doen.

Het College Bescherming Persoonsgegevens gaf een aantal maanden geleden aan minder aan preventief advies en meer aan controle te gaan doen. Als ik eerlijk ben heb ik daarna niet zoveel meer van ze gehoord. Dat hoeft niet te betekenen dat ze niet gecontroleerd hebben en/of niets gevonden hebben, maar kan ook betekenen dat we als burgers daar niet van op de hoogte worden gebracht.

Identiteitsdiefstallen wordt een steeds groter probleem maar het krijgt nog niet de aandacht die het verdient. Bij verlies van persoonlijke gegevens schreeuwen we om het hardst dat onze privacy geschonden is, maar de link naar identiteitsdiefstal wordt nog niet door iedereen gelegd. Ik heb er eigenlijk minder moeite mee als mijn gegevens verloren raken en niemand daar iets mee kan (dan blijven het gewoon gegevens en wordt het nooit informatie), ik heb er veel meer moeite mee als iemand wat met die gegevens kan doen. Verzekeraars bijvoorbeeld die mijn premie er op aanpassen of criminelen die mijn gegevens gebruiken om leningen mee af te sluiten.

Privacy. Er is al veel over gezegd en geschreven en er zal de komende jaren nog veel meer over gezegd en geschreven worden. Met het digitaliseren van de wereld wordt het alleen nog maar een grotere uitdaging om de privacy zo goed mogelijk te beschermen. Misschien moeten we over een aantal jaar echt wel concluderen dat privacy niet meer bestaat. Eng? Ja, maar wat kun je er als individu aan doen?

Voeg toe aan je favorieten: Permalink.