Webcam-hackers zetten slachtoffers op YouTube

En wederom kunnen we de discussie van gisteren voortzetten met het onderwerp van vandaag.

Het is nog altijd een sport onder ‘scriptkiddies’ om slachtoffers van besmette computers via hun eigen webcam te begluren en opgenomen beelden op YouTube te plaatsen. Al in 2008 werden de reacties van slachtoffers op schokkende filmpjes opgenomen en later als leedvermaak online gezet. Symantec waarschuwt dat dit nog altijd gaande is (bron).

Nu noemen we het geen hackers of crackers meer maar noemen we het scriptkiddies. En eerlijk is eerlijk: een goed hacker/cracker wil zich niet vergelijken met een scriptkiddie omdat die laatste gewoon een standaard tooltje draait om zijn kunstjes te doen. Ook dat is een definitiekwestie, wat mij betreft.

En het mag inderdaad onschuldig lijken. Je besmet een computer en begluurt degene aan de andere kant. Kom je leuke beelden tegen, dan zet je die vrolijk op Youtube. Nu is het natuurlijk al niet netjes om iemand te begluren (jaja, ook daar kun je voor opgepakt worden) maar als je ook nog iemand besmet hebt dan ben je een stuk onschuldiger.

“Moeten die mensen hun beveiliging maar aanzetten”; dat is de reactie die je van een scriptkiddie mag verwachten. Waarschijnlijk zijn ze zich niet eens bewust van de wetten die ze overtreden. Waren ze dat wel en was de pakkans een stuk groter dan zouden ze het wel uit hun hoofd laten.

Toch maar weer terug naar de analoge wereld: een dergelijke scriptkiddie gaat ook niet met een filmcamera door het badkamerraam van de buren filmen omdat hij begrijpt dat dat nou niet echt sjiek is. Maar veilig en anoniem achter zijn laptop denkt hij daar niet eens aan. Nee, hij ziet ergens een grappig artikeltje met een linkje en een manier waarop zoiets mogelijk is en voor je het weet bekijkt hij je door je webcam.

Als het goed is doe je de gordijnen van je badkamer ook dicht als je inkijkt hebt, misschien moet je dat dan ook maar overwegen met je webcam. Gewoon een plakbandje eroverheen en je kunt een stuk rustiger allerlei vreemde capriolen uithalen voor je webcam: niemand die je immers ziet (tenzij je de gordijnen niet dicht hebt gedaan en er iemand door je raam staat te gluren).

66% verloren USB-sticks bevat malware

Wie een USB-stick vindt moet hier voorzichtig mee omgaan, de kans is groot dat er malware op de datadrager staat. Dat beweert anti-virusbedrijf Sophos aan de hand van een eigen onderzoekje. De virusbestrijder kocht 50 USB-sticks tijdens een veiling van verloren goederen die in Australische treinen waren gevonden. Op tweederde van de USB-sticks stond malware. Het ging om 62 geïnfecteerde bestanden op 33 sticks (bron).

Ook hier betreft het, net als het bericht van gisteren, weer geweldige cijfers waar je over kan twisten. 66% van de “gevonden” sticks bevat malware. Gevoelsmatig vind ik dat wat aan de hoge kant, maar op zich doet dat er niet toe.

Dergelijke berichten kunnen we gebruiken om de mensen bewust te maken. Vind je een USB-stick, stop hem dan niet zomaar in je PC om te kijken wat er op staat. Voor je het weet, ben je besmet. Klinkt allemaal erg logisch en we kunnen best willen dat men zich aan deze gedragsregel houdt, maar dat gaat niet gebeuren.

Zijn we niet allemaal nieuwsgierig? Vinden we zo’n stick dan willen we snel kijken wat er op staat en zo’n stick kunnen we zelf best nog een keer gebruiken. Hop, de stick in je PC en kijken maar. Grote kans dat je niet eens merkt dat je besmet raakt. Balen als er niet echt spannende documenten en foto’s op staan natuurlijk. Je verwijdert de gegevens en hebt weer een mooi stickie dat je voorlopig kunt gebruiken (voorlopig ja, tot jij hem kwijt raakt).

Het aantal sticks met een besmetting mag dan hoog zijn, het aantal sticks met encryptie is dat zeker nog niet: Toch was geen enkele stick versleuteld of bevatte versleutelde bestanden.

Dat kunnen we de gebruikers natuurlijk aanrekenen maar kijk ook eens naar de andere kant. De kant van de aanbieders. Moeten de leveranciers van USB-sticks of encryptiesoftware zich niet achter de oren krabben? Hebben zij hier ook niet een bepaalde verantwoordelijkheid in? Wie het weet mag het zeggen.

Vind je binnenkort een USB-stick, dan is de keuze aan jou: of je kijkt er op met het risico dat je besmet raakt, of je laat hem lekker liggen (en hoopt dat een ander hem oppakt en besmet raakt). Grote kans dat je tegen die tijd dit bericht alweer vergeten bent en kiest voor de eerste optie…het zal toch wel gewoon in onze genen zitten.