Paspoortchip eenvoudig te kraken

We waren er al bang voor, maar hebben toch allemaal gehoopt dat het wat langer zou duren.

De RFID-chip in het nieuwe Nederlandse paspoort is via gratis verkrijgbare software eenvoudig te kraken. Dat liet de Nederlandse beveiligingsonderzoeker Jeroen van Beek gisteren in De Telegraaf weten. De paspoortchip bevat onder meer de naam, geboortedatum, burgerservicenummer, foto en vingerafdrukken van de houder. Volgens Van Beek is de chip van korte afstand uit te lezen en te kopiëren (bron).

Overigens gaat de discussie verder dan dit, omdat er aan alle kanten kopieën van paspoorten worden gemaakt. Met name in hotels vinden ze dat een kopie van een paspoort moet kunnen en veel medewerkers zullen zelfs denken dat het een eis is omdat ze je anders geen kamer mogen geven.

Het College Bescherming Persoonsgegevens (CBP) lanceerde donderdag een aantal richtlijnen om zowel consumenten als bedrijven bewust te maken van de wetgeving. Bedrijven mogen in sommige gevallen wel vragen om legitimatie, maar een kopie maken is in de meeste gevallen verboden (bron).

Nu zitten we dus met een paspoort dat gemakkelijk gekopieerd kan worden en we zitten met bedrijven die niet weten wat de richtlijnen zijn. Tijd voor de overheid om hier maar weer eens een campagne tegenaan te gooien?

Een mooie slogan heb ik al voor ze verzonnen: “Weet hoe het hoort met een paspoort” (oh ja, deze URL natuurlijk niet direct registeren want dan kan de overheid het niet meer doen).

China heeft elk groot Amerikaans bedrijf gehackt

Maakten we ons gisteren nog zorgen om onze smartphones die gekraakt kunnen worden. Dan zijn we vandaag weer met onze beide voetjes op de aarde (en zijn we daarnaast blij dat we geen groot Amerikaans bedrijf zijn).

Alle grote Amerikaanse bedrijven zijn inmiddels door China gehackt, zo waarschuwt Richard Clarke, de voormalig terrorisme-adviseur van Bill Clinton en George W. Bush…De Amerikaanse overheid is volgens hem betrokken bij het bespioneren van andere landen. “Maar er is een groot verschil tussen het soort cyberspionage van de Amerikaanse overheid en van China. De Amerikaanse overheid hackt Airbus niet om vervolgens de geheimen van Airbus aan Boeing te geven.” In een interview stelt Clarke dat de VS buitenlandse regeringen hackt en informatie van hun netwerken verzamelt. (bron).

Gelukkig, de Amerikanen verkopen de informatie in ieder geval niet aan commerciële organisaties, zij bemoeien zich niet met de concurrentiestrijd. Volgens hen doen de Chinezen dat wel. De vraag is natuurlijk wat we erger vinden en waar we meer last van zouden kunnen ondervinden bij een op handen zijnde “cyberwar”.

Feit is wel dat er ruiterlijk wordt toegegeven dat ook de Amerikaanse overheid druk bezig is met het bespioneren van andere landen. Nu kunnen we daar natuurlijk moeilijk over doen, maar ieder land is daar mee bezig en ieder land probeert andere landen te bespioneren (en blijkbaar zijn de Chinezen daar al erg ver mee). Dat heeft overigens niets met internet te maken, want dat gebeurt al jaren. Nu worden alleen de middelen anders dan in het verleden.

De hedendaagse spion zal niet met een gleufhoed achter zijn pc zitten. Het zullen ook niet meer de “special agents” zijn zoals we ze voor ogen hebben. Nee, het zijn techneuten die maar al te goed weten hoe ze netwerken kunnen binnendringen. En als het de Chinezen is gelukt om veel grote Amerikaanse bedrijven binnen te dringen dan hoeven we ons er natuurlijk ook niet over te verbazen dat ze ook al bij veel overheden ver zijn binnen gedrongen…om het over de grote Nederlandse bedrijven nog maar niet te hebben.

Wat je van ver haalt is lekker…dat gezegde krijgt nu toch een andere betekenis. De Chinezen hoeven miljarden minder uit te geven aan (product)ontwikkeling en kopiëren er vrolijk op los om zo de concurrentiepositie onder druk te zetten. Maar ach, hoe nieuw is dit nu eigenlijk? Was er honderden jaren geleden al niet Delfsblauw porselein dat in China vakkundig werd nagemaakt? We kunnen daar natuurlijk de Chinezen de schuld van geven, maar misschien moeten we ons ook intern herorganiseren (jaja, ik noem het bewust niet reorganiseren want dan vallen er weer ontslagen). Nee, we moeten kijken hoe we onze kennisvoorsprong (voor zover die er nog is) kunnen beschermen om onze concurrentiepositie te behouden. Een interessante uitdaging voor innovatieve bedrijven, lijkt me.