Mijnenjager vindt zeldzaam explosief

De Nederlandse mijnenjager Hr. Ms. Willemstad heeft tijdens een oefening voor de Schotse kust opnieuw een echt explosief gevonden en opgeblazen. Het was een ruim 3 meter lange Duitse zeemijn met een explosieve lading van omgerekend 1100 kilo, meldt Defensie (bron).

Om het direct maar even in het juiste daglicht te plaatsen: nee, de Duitsers zijn niet de derde wereldoorlog begonnen, het betrof hier nog een mijn uit de tweede wereldoorlog. Onvoorstelbaar dat dergelijke mijnen zoveel jaar na dato nog gewoon op zee ronddobberen en enorme schade aan kunnen richten. Sterker nog: verbazingwekkend dat er niet eerder ongelukken met deze mijn zijn gebeurd.

Het nu geruimde explosief was een van de achttien mijnen die een Duitse onderzeeboot in oktober 1939 daar neerlegde. Drie ervan ontploften en vernielden Britse schepen, waarvan er twee zonken. De andere mijnen werden nooit gevonden. (ANP)

Blijkbaar dobberen er dus nog zo’n 15 van dergelijke mijnen rond. Die kunnen inmiddels natuurlijk de hele wereld over zijn gegaan maar onze jongens moeten blijkbaar nog even doorzoeken…oh nee, de laatste mijnenjagers zijn net wegbezuinigd.

Stel je voor dat je voor de Schotse kust schipbreuk lijdt. Drijft er ineens een 3 meter lang object voorbij waar je je goed aan vast kunt klampen om maar niet te verdrinken. Binnen een paar seconden wordt je afgevuurd en beland je alsnog op de kust van Schotland.

Voor alle reders in de wereld, als je dat nog niet had gedaan moet je nu dus ook het risico van mijnen toevoegen aan je risicolijstje. Heel benieuwd welke tegenmaatregelen je daarvoor gaat nemen.

Dierenactivisten opgelet: Speurratten ingezet voor mijnendetectie

Een Antwerpse organisatie gaat met speciaal getrainde ratten mijnen zoeken in Angola. Apopo leert de lokale bevolking om grote Afrikaanse ratten op te leiden tot volleerde mijnenvinders. De organisatie heeft meer dan honderd getrainde ratten die zeven tot acht jaar ingezet kunnen worden. Behalve voor mijnendetectie zet Apopo de ratten ook in voor tuberculosedetectie in Tanzania (bron).

Het klinkt alsof onze zuiderburen een rattenplaag hebben die ze op een edele manier op willen lossen. Stuur de ratten gewoon naar Afrika, dan zijn zij er in ieder geval van af. Wij Nederlanders zetten binnenkort onze eiken processie rupsen misschien in om water te zoeken in Afrika.

Dierenactivisten hoor je altijd over de dierproeven en hoe dieronvriendelijk dat allemaal is. Ben benieuwd wat ze hiervan vinden, het lijkt me toch erg risicovol voor de ratten om mijnen te moeten vinden. Gelukkig kunnen ze 7 tot 8 jaar ingezet worden, als ze tenminste niet op een mijn stuiten of door een leeuw worden opgegeten.

Volgens mij zijn er effectievere manieren om de mijnen op te ruimen, wel eens gehoord van een mijnenveger?