Werkstraf voor filmen blote patientes

Voor het stiekem filmen van blote patiëntes en het bezit van kinderporno heeft de rechtbank in Assen vrijdag de 43-jarige laborant Marten H. veroordeeld tot 180 uur werkstraf, drie maanden voorwaardelijke celstraf en reclasseringstoezicht op. De man die werkzaam was op de afdeling cardiologie van het Diaconessenhuis in Meppel, filmde tussen januari 2007 en juni 2008 stiekem ontblote jonge vrouwelijke patiënten in een onderzoeksruimte van het ziekenhuis…Hij verklaarde dat hij er opgewonden van werd. De rechtbank achtte niet bewezen dat H. zijn slachtoffers had aangerand, zoals justitie eerder beweerde, omdat er naar haar oordeel geen sprake was van dwang (bron).

Als er toch ergens een plek is waar je vertrouwen in moet kunnen hebben dan is dat toch een ziekenhuis, lijkt me. Als we de mensen al niet meer kunnen vertrouwen die ons beter moeten maken, waar gaan we dan heen in deze wereld?

De rechter oordeelde dat er geen sprake was van dwang, nee dat zal vast niet. De patiënten kwamen natuurlijk vrijwillig naar het ziekenhuis, want ze mankeerden iets en dat wilden ze graag laten onderzoeken. Niet omdat ze dat onderzoek nou zo prettig vinden, maar om de angst voor één of andere enge ziekte (hopelijk) weg te nemen. Voor mijn gevoel slaat de rechter hier de plank volledig mis, er mag dan geen sprake zijn van dwang maar de privacy van de patiënten is in het geding en het vertrouwen dat we kunnen stellen in dit ziekenhuis is ook volledig weg.

Nu maar hopen dat hij de werkstraf niet uit gaat voeren op de kinderboerderij of in een verpleegtehuis want dat staat meneer binnenkort weer voor het bankje. Zeer benieuwd of deze man na zijn werkstraf weer gewoon als laborant verder gaat, maar goed, daar zullen we wel nooit meer wat van horen (dus de kans is groot).

Of mogen we in dit geval van geluk spreken dat de man “slechts” laborant is? Ironisch genoeg is Cardiologie het medisch specialisme dat zich bezighoudt met het opsporen, diagnosticeren en behandelen van ziekten van het hart. Stel je voor dat hij de patiënten ook aan den lijven had moeten onderzoeken…nee misschien mogen we in dit geval dan nog van geluk spreken.

Voeg toe aan je favorieten: Permalink.