Tag: bodyscanner

EC stelt nieuwe eisen aan bodyscanners

  door

Het is alweer een flink aantal maanden geleden dat we het hier hadden over de bodyscanners die we tegenwoordig op veel vliegvelden vinden. En als er dan weer eens iets over in het nieuws komt, ja, dan kunnen we het niet laten om daar maar weer eens een onderwerp aan te wijden.

De Europese Commissie heeft nieuwe regels aangenomen voor het toepassen van bodyscanners op vliegvelden…Zo mogen de bodyscanners geen afbeeldingen opslaan, bewaren, kopiëren of afdrukken. Ongeautoriseerde toegang tot de afbeelding is verboden en moet ook voorkomen worden. Ook moeten reizigers worden geïnformeerd over de omstandigheden waaronder de controle plaatsvindt. Daarnaast hebben reizigers het recht om de bodyscan te weigeren en een alternatieve screening methode te kiezen. Om de gezondheid van passagiers te beschermen zijn bodyscanners die röntgenstralentechnologie gebruiken verboden (bron).

Ik weet natuurlijk niet hoe vaak jij de afgelopen jaren op Schiphol bent geweest, maar inmiddels ben ik een aantal keer geconfronteerd geweest met deze bodyscanners. En ik moet je zeggen: het geeft je toch een dubbel gevoel.

Natuurlijk wil je niet dat er allerlei terroristen bij je in het vliegtuig zitten, de vraag is natuurlijk wel of die hun wapentuig gewoon als handbagage mee zullen nemen. Zeer waarschijnlijk hebben die andere kanalen om er voor te zorgen dat ze tot de tanden toe gewapend in een vliegtuig kunnen zitten. Maar goed, laten we het daar maar niet over hebben.

Nee, het dubbele gevoel dat ik er bij heb, is dat het toch wel erg gemakkelijk is. Je neemt plaats in de bodyscanner die nog wel wat weg heeft van een verticale zonnehemel. Even de armen omhoog en zoef-zoef, de scan zit er op. Als je zo slim bent geweest om je riem en sieraden af te doen, is de kans groot dat je zo door kunt lopen. Gemak dus, dat is het gevoel aan de ene kant.

Aan de andere kant vraag ik me wel af wat voor straling ze gebruiken en hoe veilig dat dan is voor mijn “volksgezondheid”. Röntgenstralen mogen dan verboden zijn (in de EU), maar wat ze dan wel gebruiken zal voor velen van ons een raadsel zijn. Twijfel aan de andere kan dus over hoe goed het voor de gezondheid is. Maar er is nog meer twijfel. Wat doen ze met de scan en wat kunnen ze nu precies wel en niet zien. Privacy boven veiligheid of toch liever andersom?

En ja, je kunt natuurlijk altijd kiezen voor die alternatieve scanmethode. Kans is dan natuurlijk wel aanwezig dat je even apart in een hokje moet. Drie keer door de knieën en even flink kuchen. De rij achter je zal het je echt niet kwalijk nemen dat ze nog langer moeten wachten voor ze door de check kunnen…nee hoor, men staat daar voor de lol.

Ach, we doen het voorkomen of we een keus hebben, maar is die keus ook echt een alternatief of worden we met lichte dwang toch gedwongen om ons als kuddedieren mee te laten voeren? Eerlijk is eerlijk, ik heb me bij het lot neergelegd en maak toch maar gebruik van de scanner…in de hoop dat mijn twijfels ongegrond zullen zijn en blijven.

Bodyscanners…daar gaan we weer

  door

Het is alweer enige tijd geleden dat we in dit blog ingingen op de bodyscanners. Maar nu kan ik het toch niet meer aan me voorbij laten gaan. Op dezelfde dag twee berichten over de bodyscanner:

  • ChristenUnie wil bodyscanners in heel Europa
  • Straling bodyscanners hoger door rekenfout

Als het aan de ChristenUnie ligt krijgen luchtvaartreizigers straks niet meer de keus tussen de metaaldetector en bodyscanner. De partij wil dat alle metaaldetectors op Europese luchthavens door bodyscanners worden vervangen (bron).

De straling van Amerikaanse bodyscanners is door een rekenfout tien keer hoger dan verwacht, zo blijkt uit onderzoek (bron).

Gelukkig is de ChristenUnie zichzelf daar ook wel van bewust:
Daarbij moeten volgens hem alleen de meest geavanceerde security scanners worden gebruikt. “Er zijn ook security scanners op de markt die een bedreiging vormen voor de volksgezondheid en de privacy. Zo gebruiken oude systemen röntgenstraling in hun technologie, en dat is niet goed voor de gezondheid van de passagier, zeker wanneer een passagier meerdere keren per jaar door een dergelijke machine moet” laat Van Dalen weten.

Allemaal leuk en aardig natuurlijk, maar hoe weet ik, als reiziger nu met wat voor soort scanner ik te maken heb of krijg? Weigeren kan waarschijnlijk niet omdat je dan al direct als potentiële terrorist wordt gezien en je heel andere onderzoeken aan je broek krijgt (en dat kun je in dit geval letterlijk nemen).

Stel nu dat je vanaf Schiphol vertrekt en stel dat zij inderdaad veilige bodyscanners gebruiken. Je landt aan de andere kant van de wereld en komt tot de ontdekking dat de daar gebruikte scanners nog van het oude type zijn en je een overdosis aan straling geven. Wat moet je dan? Je wilt, zeer waarschijnlijk, toch ook weer een keer terug naar Nederland? Je zult je er dan aan over moeten geven.

De gevolgen op korte termijn zullen allemaal wel mee vallen en als je maar een paar keer in je leven vliegt is dat ook nog wel te overzien. Maar wat zijn de lange termijn effecten als je 2x per jaar op vakantie gaat met het vliegtuig (en dus 4x gescand wordt)? Wat zijn de gevolgen voor de piloten en de stewardessen? Moeten die inmiddels geen gevarengeld bijgeschreven krijgen op hun salaris?

Werken in de mijn was vroeger ook geheel veilig, totdat we erachter kwamen dat je er stoflongen van kreeg. Leuk, hoor dat je dan een claim in kunt dienen, maar de jaren aan het eind van je leven die je inlevert krijg je er niet mee terug.

100 naaktbeelden bodyscanner gelekt

  door

Het is alweer een poosje geleden dat we het hier over de bodyscanner hadden. Inmiddels heb ik er tijdens één van mijn bezoekjes aan Schiphol ook gebruik van gemaakt (of was het moeten maken?). En eerlijk gezegd viel het me reuze mee. De beelden die je ziet (want als je er eenmaal doorheen bent kun je nog even kijken naar degene die na je komt) verhullen alles en dat is maar goed ook. Toch weten we niet welke beelden er op een andere locatie uitgekeken worden en wat die beelden wel of niet laten zien. Misschien moeten we er niet teveel bij stil staan en het maar gewoon over ons heen laten komen: veel keus hebben we toch niet.

Maar ja, het was natuurlijk te verwachten…beelden die uitlekken op het internet:
In augustus werd bekend dat de Amerikaanse overheid 35.000 bodyscanner afbeeldingen had opgeslagen, waarvan een deel nu is geopenbaard. In eerste instantie liet het Ministerie van Homeland Security weten dat het geen afbeeldingen opsloeg. Het Electronic Privacy Information Center (EPIC) spande een rechtszaak tegen de United States Marshals Service aan en ontving honderd afbeeldingen…Weblog Gizmodo diende een WOB-verzoek in en ontving ook honderd afbeeldingen. Daarop zijn wel de identificerende eigenschappen verwijderd. Daarnaast was de bodyscanner op de “minst gênante” instelling ingesteld (bron).

Gelukkig slaan we hier, net als in Amerika, geen beelden op…ja, ja, geloof jij het? Als er geen beelden worden opgeslagen, hoe kunnen ze dan uitlekken? Juist. Dan komt het er dus op neer hoeveel vertrouwen we kunnen hebben in degene die de beelden maakt en opslaat. Eerlijk gezegd heb ik daar weinig vertrouwen in. Weten we inmiddels niet allemaal hoe het gesteld is met de beveiliging van DigiD, de OV-chip en het Elektronisch Patiënten Dossier (EPD)?

Ik ben benieuwd hoe lang het zal duren voordat we onszelf op internet tegen komen in een houding waarbij we de armen boven ons hoofd hebben en de benen gespreid. Privacy en veiligheid, het zal wel altijd een spanningsveld blijven.

Beveiliger begluurt collega met bodyscanner

  door

Een Britse luchthavenbeveiliger heeft een bodyscanner gebruikt om een vrouwelijke collega te begluren. Volgens de 29-jarige Jo Margetson zou de 25-jarige John Laker een foto van haar hebben gemaakt toen ze per ongeluk door de bodyscanner liep (bron).

Ja op dit soort berichten konden we natuurlijk wachten. Van je collega’s moet je het hebben, zullen we maar zeggen. Het begluren door beveiligingsbeambten is al langer punt van aandacht, echt niet alleen als het gaat om de bodyscanner. Heb je wel eens stil gestaan bij de bediening van andere camera’s? Op straat, in winkels, rondom bedrijven en waar je ook maar kunt bedenken.

De kwaliteit van de beelden is de laatste jaren sterk toegenomen (althans voor die bedrijven die er in willen investeren, vaak zien we ook nog erg slechte beelden waar je dan weer niets mee kunt beginnen). Met een beetje systeem kun je tegenwoordig tientallen zo niet honderden meters inzoomen waarbij de kwaliteit van het beeld erg goed blijft.

Het gebruik van camera’s is aan regels gebonden maar over die regels kun je twisten. Zo moet het bijvoorbeeld duidelijk zichtbaar zijn dat er van camerabewaking gebruik wordt gemaakt. Leuk natuurlijk als je een winkel binnen gaat, maar als die camera op honderden meters ook nog kan filmen hoe jij lekker op je balkon zit te zonnen dan kom jij daar niet snel achter.

Op zich is er wel wat te zeggen voor cameragebruik (zowel in de discussie voor als tegen kan ik me vinden) en we omschrijven soms best netjes het doel waarvoor we beelden opnemen. Dat doel is dan nog terecht ook, bijvoorbeeld voorkomen winkeldiefstal, veiligheid van je personeel en bedenk het maar. Maar met name de nevenvangsten van de beelden, daar gaat het vaak mis. We nemen simpelweg teveel op en er is niemand die kan controleren wat er nu precies opgenomen wordt en hoelang die beelden bewaard worden.

Voor een beveiliger die de hele dag naar saaie beelden zit te kijken is het natuurlijk ook erg aantrekkelijk om net een beetje verder te kijken, net een beetje verder in te zoomen.

Maar je kunt het natuurlijk ook overdrijven:
Margetson deed aangifte bij zowel haar werkgever als de politie. “Ik ben helemaal getraumatiseerd. Ik heb met de politie gesproken en ben er te slecht aan toe om te gaan werken”, zo liet ze aan The Sun weten. Als je simpelweg te lui bent om te werken dan kun je toch wel een betere reden verzinnen?