Weekers zet extra in op strijd tegen btw-fraude

Hoe meer ik er over lees, hoe verbaasder ik eigenlijk raak over de hoogte van de bedragen die geroepen worden bij fraude. Om te voorkomen dat ik er te diep van in een put raak deze week nog 1 bericht over fraude. Morgen pakken we weer een ander onderwerp op.

Staatssecretaris Frans Weekers (Financiën) zet extra middelen in, in de strijd tegen de btw-fraude die Europa naar schatting 100 miljard euro per jaar kost. Weekers sluit ongebruikte btw-nummers na 1 jaar gewoon af en gaat ook het zoekgedrag van mensen die inloggen met hun btw-nummer analyseren (bron).

Heb je het bedrag goed gelezen en goed tot je door laten dringen? 100 miljard euro per jaar. Daar kunnen we een klein land mee helpen als ze op het punt staan om failliet te gaan.

Probleem is echter dat we niet alleen in Nederland strenger op moeten treden maar dat we dit dan Europa-breed op moeten pakken. Doen we dat niet dan lopen we kans dat wij het beste jongetje van de klas worden en dat daarmee onze economie negatief wordt beïnvloed. Onze prijzen worden hoger terwijl de rest van Europa er lekker op los fraudeert. Het laat zich raden dat dit slecht zal zijn voor onze export.

Daarom moeten we ook weer niet te hard schrikken van een bedrag van 100 miljard. Natuurlijk is dat hoog, maar hoeveel bedraagt het nu exact in Nederland? Als wij “slechts” 1 miljard bijdragen aan die fraude dan moet Europa zijn vizier misschien eerst op andere landen richten. Maar helaas, het bericht geeft niet aan hoe corrupt wij nu eigenlijk zijn en wij zullen wel weer voorop lopen met het nemen van (nog meer) maatregelen.

Gemeenten: geen enorme fraude in bijstand

Hadden we het gisteren nog over het wetsvoorstel van Minister Opstelten voor het harder aanpakken van fraudeurs, dan gaan we vandaag iets verder in op de fraude in de bijstand (die volgens Gemeenten wel meevalt, het is maar hoe je er naar kijkt natuurlijk).

‘Zo’n 10 √° 20 procent van de bijstandstrekkers frauderen voor 1 miljard euro per jaar’ stelde het Landelijk Contact Sociaal Rechercheurs (LCSR) maandag. Gemeenten stellen dat deze getallen veel lager liggen op 53 miljoen euro zo’n 2% van de bijstanstrekkers (bron).

Het gevaar van dergelijke grote verschillen in aantallen is dat de discussie voorlopig gaat over wie er nu gelijk heeft en welk aantal nu het juiste is. Waarschijnlijk hebben beide partijen geen gelijk en ligt de waarheid ergens in het midden.

Dus kom op: het gaat helemaal niet om de aantallen, het gaat er om dat we de individuen die inderdaad fraude plegen opsporen en keihard aanpakken. Als Nederland mogen we nog steeds trots zijn dat we dergelijke sociale vangnetten hebben voor mensen die ze echt nodig hebben. Al die mensen die daar onterecht gebruik van maken moeten we weer op het rechte pad zien te krijgen.

In het “ergste” geval verdient de Nederlandse Staat daar 53 miljoen euro per jaar mee (of eigenlijk verdient ze het niet maar geeft ze het minder uit). In het beste geval levert het ons 1 miljard per jaar op. Bedragen die we nu en in de toekomst prima kunnen gebruiken, dus wat mij betreft terugvorderen en daarbovenop nog een flinke boete (zodat het gat in de staatskas nog iets sneller gedicht wordt).

Vreemd overigens dat we zware bezuinigen nodig hebben om dergelijke fraude zaken beter op te gaan sporen. Het lijkt het bedrijfsleven wel: in goede tijden is er geld in overvloed en wordt er aan alle kanten op een inefficiënte wijze gewerkt. Gaat het wat minder dan moeten we bezuinigen en gaat de kaasschaaf er over heen.

Stel nu eens dat we dit omdraaien (als we eenmaal weer uit deze crisis zijn). In goede tijden sturen we ook gewoon op efficiëntie, we smijten het geld niet over de balk maar reserveren het voor economisch mindere tijden. Een leuk idee, maar zie de aandeelhouders daar maar eens van te overtuigen als er weer gouden bergen zijn.

Voorlopig moeten we er dus alles aan doen om uit dat dal te kruipen om er vervolgens weer achter te komen dat hausses en biasses elkaar gewoon op blijven volgen…alleen wat sneller dan we in het verleden hebben meegemaakt. Maar of we nu in een hausse of een biasse zitten: bijstandsfraude moeten we in beide gevallen opsporen en aanpakken.

Pentagon betaalde miljarden aan oplichters

Het Amerikaanse leger heeft in drie jaar tijd 285 miljard dollar (207 miljard euro) betaald aan contractanten die het Pentagon oplichtten in diezelfde periode…Van 2007 tot en met 2009 betaalde het Pentagon alleen al 270 miljard dollar (196 miljard euro) aan 91 contractanten die op grote schaal fraudeerden (bron).

Blijkbaar hebben ze bij het Pentagon nog niet van de regels gehoord die allerlei bedrijven opgelegd hebben gekregen (denk aan SOx, Anti-Money Laundring, en ga zo nog maar even door). Het is natuurlijk een beetje dubbelzinnig. We leggen de bedrijven die zaken willen doen in Amerika allerlei (veelal onzinnige) maatregelen op om schandalen te voorkomen terwijl de Amerikaanse overheid 285 miljard “down the drain” stuurt.

Even voor de beeldvorming. Hieronder zie je 1 miljard, doe dat maal 285 en je weet hoeveel geld er verloren is.

It’s as simple as that…ik heb er niet meer over te vertellen.

Schade internetcriminaliteit 750 miljard per jaar

De totale omvang van deze illegale ondergrondse economie is volgens Europol momenteel niet te meten. Wel is volgens antivirusbouwer McAfee duidelijk dat bedrijven wereldwijd jaarlijks voor ongeveer 750 miljard dollar schade lijden door internetcriminaliteit (bron).

We mogen in Nederland blij zijn dat de Euro/Dollar-koers nog steeds in ons voordeel uitwijst. Daarmee lopen we in euro’s toch wat minder schade op, zullen we maar zeggen. Maar is het niet onvoorstelbaar dat bedrijven wereldwijd 750 miljard schade lijden door internetcriminaliteit?

Wow, een miljard heeft 9 nullen. Dus cijfermatig ziet het er als volgt uit:
750.000.000.000. Dat is de schade die we jaarlijks minimaal lopen. Ehm, tijd dat mijn aandeel voor advies stijgt naar 1% van dit schadebedrag.

En dan te bedenken dat volgens Europol de ondergrondse illegale economie niet te meten is? Tel daarbij het bericht van gisteren op dat het met de informatiebeveiliging in Nederland nog niet goed gesteld is en we hebben een business case. Althans, dat zou je zeggen, helaas wijst de praktijk toch anders uit en wordt er (te) weinig gedaan om de informatiebeveiliging in Nederland naar een hoger plan te tillen.

Het sterkt mij uiteraard in de gedachte dat er nog heel veel werk te doen is op informatiebeveiligingsgebied…nu nog het inzicht bij de organisaties voor elkaar weten te krijgen en we kunnen binnenkort het werk allemaal niet meer aan.