Tag: netwerk

5 veelgemaakte fouten met LinkedIn

  door

LinkedIn is nog steeds veruit het meest populaire sociale netwerk voor zakelijke contacten. Maar hoeveel business haal je uit het platform? Wanneer het antwoord hierop ‘niet veel’ tot ‘niets’ is, kan dat komen doordat je in de volgende valkuilen trapt.

1. I’d like to add you…
2. Je vergeet te zaaien
3. Niet om je heen kijken
4. ‘Ik zit toch al op Twitter?’
5. De boot missen

Zit jij inderdaad op LinkedIn of gebruik je LinkedIn ook echt voor meer dan een overzicht van je netwerk? LinkedIn is een krachtig middel dat je zeker kan helpen. Deze 5 tips helpen je daar in ieder geval bij.

Het hele artikel lees je op Sprout.nl

Kan Anonymous het stroomnetwerk platleggen?

  door

Vandaag een bericht waar de virtuele en de digitale wereld bij elkaar komen, namelijk die van het stroomnetwerk dat gekoppeld is aan allerlei informatiesystemen.

De National Security Agency van de Verenigde Staten vreest dat de hackersgroep Anonymous machtig genoeg is om het stroomnetwerk plat te leggen. In de krant Wall Street Journal staat dat generaal Keith Alexander daarvoor heeft gewaarschuwd in het Witte Huis. Andere officieren zijn ook bezorgd over de destructieve kracht van Anonymous, maar een deel verwacht dat de hackersgroep nog drie tot vijf jaar nodig heeft om zo`n grootschalige operatie op touw te zetten (bron).

Het antwoord op de titelvraag: Kan Anonymous het stroomnetwerk platleggen? Krijgt dus zeker geen eenduidig antwoord. De een waarschuwt ervoor, terwijl de ander denkt dat het nog zo’n 3 tot 5 jaar zal duren.

Laten we in dit geval dan uitgaan van het “best case scenario”. Stel dat het inderdaad 3 tot 5 jaar zal duren. Als we dat nu al weten, dan moeten we toch in staat zijn om daar in die tijd voldoende tegenmaatregelen tegen te nemen? Als dat zo is, wat zegt me 3 tot 5 jaar dan? Dan zou het zomaar 30 tot 50 jaar kunnen duren of misschien wel nooit gebeuren.

Hier blijkt maar weer uit dat we met samengeknepen billen naar dergelijke organisaties kijken. We geven niet langer aan dat het onmogelijk is maar verwachten dat we er binnen 3 tot 5 jaar een serieus probleem bij hebben.

De eerste grote test komt op 31 maart omdat de groep dan gedreigd heeft het internet plat te leggen. Ook hier zie je een tweestrijd: de een verwacht dat het internet die dag het inderdaad niet zal doen terwijl de ander aangeeft dat het wel haast onmogelijk is om dit te doen. We zullen zien, de 31ste maart, misschien een dag waarop we het een dag zonder internet moeten stellen.

Nu zou je natuurlijk kunnen stellen dat je het best een dag zonder internet kunt doen (heerlijk zelfs, een dag geen internet, Facebook of Twitter). Maar onderschat dat zeker niet, want veel van de basis infrastructuur verloopt tegenwoordig ook gewoon via internet. Kunnen we dan nog bellen bijvoorbeeld en wordt de stroom, gas en/of watervoorziening er niet door beïnvloed?

Feit is wel dat er steeds meer dreiging uitgaat van online zaken. De insiders weten dat natuurlijk al jaren en het is natuurlijk ook geen verrassing. Als we meer en meer gaan koppelen aan allerlei netwerken dan gaan we daar ook meer en meer risico’s lopen. Dan wordt het ook erg jammer dat beveiliging nog steeds niet of onvoldoende is meegenomen in al die nieuwe ontwikkelingen.

Willen we de beveiliging beter regelen de komende jaren dan staan ons twee dingen te wachten: we werken het achterstallig onderhoud (op beveiligingsgebied) weg en zorgen ervoor dat nieuwe ontwikkelingen pas operationeel gaan als ze veilig genoeg zijn. Simpel gezegd, lastig gerealiseerd. We zullen het zien de 31ste.

Bedrijven slecht voorbereid op netwerkuitval

  door

Bijna driekwart van de Europese bedrijven heeft er weinig vertrouwen in dat ze alle computersystemen en gegevens kunnen herstellen na netwerkproblemen. Dat blijkt uit onderzoek van IT-aanbieder EMC. Het Europese bedrijfsleven lijkt dus niet goed voorbereid op een IT-ramp, terwijl 54 procent van de ondervraagde bedrijven toegeeft de afgelopen twaalf maanden gegevens te zijn kwijtgeraakt of te maken heeft gehad met niet-werkende systemen (bron).

Ik weet niet of het jullie de laatste weken ook is opgevallen, maar er lijkt toch meer en meer informatie te komen over de status van informatiebeveiliging. Meer en meer incidenten worden onder de aandacht gebracht en meer en meer onderzoeken worden openbaar gemaakt.

De strekking van de nieuwsberichten is veelal hetzelfde: het is niet goed geregeld met de informatiebeveiliging.

De komende maanden en jaren staan ons dus nog veel, heel veel, incidenten te wachten. Meer bedrijven zullen erachter komen dat ze niet meer om informatiebeveiliging heen kunnen. We gaan meer in de gaten krijgen waar we het nu eigenlijk allemaal voor doen…en dat is en blijft de continuïteit van onze dienstverlening of productie.

Uiteraard vind ik het goede signalen, want insiders weten al jaren hoe het gesteld is met de status van informatiebeveiliging binnen ondernemingen. Maar ook hierbij wil ik weer graag de waarschuwing plaatsen dat we niet in de val moeten trappen.

We moeten niet in blinde paniek besluiten dure technische maatregelen te implementeren. Nee, we moeten rust behouden en goed kijken naar wat nu eigenlijk ons primaire proces is. Waar verdienen we als organisatie ons geld mee? Zodra we dat inzichtelijk hebben, kunnen we ook kijken naar de ondersteunende middelen die we nodig hebben om die processen goed te laten draaien.

De ondersteunende middelen bestaan inderdaad veelal uit informatie, maar bedenk dat we dan nog wel onderscheid moeten maken in de digitale en de analoge informatie. Bedenk ook dat we naast de informatie nog over andere ondersteunende middelen moeten kunnen beschikken. Zo zijn er onze medewerkers die een belangrijke rol spelen, maar natuurlijk ook onze “assets” (denk aan: de gebouwen, de hardware, productiestraten en ga zo maar door).

Voordat we dus grijpen naar de maatregelen gaan we eerst een top-down benadering invoeren. We nemen even afstand van onze organisatie en de dagelijkse gang van zaken en gaan eens goed bekijken wat nu echt belangrijk is voor onze organisatie. Grote kans dat we tot de conclusie komen dat we de afgelopen jaren wel veel hebben gedaan aan informatiebeveiliging, maar niet altijd de goede dingen.

Er is een gevoel van schijnveiligheid ontstaan en als we niet oppassen worden we binnenkort zelf ook verrast door incidenten. We halen het (slechte) nieuws en ons imago loopt een enorme deuk op.

Ik kan er niet genoeg op wijzen: beveiliging is niet het doel maar een ondersteunend middel om een hoger liggend doel te bereiken. Wat mij betreft is dat hoger liggende doel de continuïteit van onze organisaties. we moeten dan ook onze oogkleppen af doen en vanuit beveiliging de operationele risico’s inzichtelijk maken die die continuïteit kunnen verstoren.

We lijken, vanuit het nieuws, meer en meer ondersteuning te krijgen, het advies is om die ondersteuning ook te gebruiken. Informeer het management, gebruik cases van je concurrenten, haal nieuwsberichten aan. Niet om maar zoveel mogelijk budget te krijgen maar om het bewustzijn bij het topmanagement te stimuleren.

Lukt het ons om de managers op alle lagen te betrekken bij beveiliging en hanteren we ook nog eens een reële aanpak op basis van risicomanagement dan worden we wellicht een volwaardig gesprekspartners van dat management. Als dat lukt is in ieder geval een deel van onze missie geslaagd…waar wachten we nog op?

En natuurlijk weet je me te vinden, mocht ik je er mee kunnen helpen dan is een seintje genoeg en bespreken we snel de aanpak die voor jouw organisatie het best passend is.

40% consumenten kan WiFi-netwerk niet beveiligen

  door

Veertig procent van de Britse consumenten is niet in staat om de beveiligingsinstellingen van hun draadloze netwerk aan te passen, zo blijkt uit een online onderzoek dat de Information Commissioner’s Office (ICO) liet uitvoeren (bron).

De vraag die mij hierbij direct te binnen schiet is of het hier ook echt gaat om “niet kunnen” of “niet willen”. Dat lijkt misschien een klein verschil, maar voor de aanpak heeft dat wel degelijk grote effecten.

De ICO roept internetproviders, winkels en fabrikanten op om duidelijke handleidingen met hun apparatuur mee te leveren. Daar moeten niet alleen de juiste beveiligingsinstellingen in staan, maar ook wat de risico’s van een onbeveiligd netwerk zijn.

We kunnen wel duidelijke handleidingen maken (kom op, zo ingewikkeld zijn ze nu ook weer niet, zeker niet met al die screen shots), maar als de mensen het niet willen, dan gaan ze die handleidingen ook echt niet lezen.

De mensen kunnen wel hun computer aanzetten, ze kunnen de router in het netwerk hangen (wat echt veel moeilijker is dan het veilig instellen) maar zouden niet in staat zijn om de standaardinstellingen aan te passen? Ik geloof er helemaal niks van.

Het gaat hier (naar mijn gevoel) niet om het “niet kunnen”, maar echt om het “niet willen”. Een handleiding, hoe duidelijk ook, maakt dan echt geen verschil want niemand leest dat pak papier. Wat wel een oplossing zou kunnen zijn? Ehm, nou dat is niet zo heel ingewikkeld: gewoon automatisch af laten dwingen dat na installatie de gebruiker door een aantal pop-up schermen wordt geleid waarbij de beveiliging wordt afgedwongen en de wachtwoorden gewijzigd moeten worden.

Even snel de proef op de som genomen: in mijn directe omgeving bevinden zich nu 9 WiFi-netwerken, daarvan zijn er 7 beveiligd en 2 dus niet. Een kleine 30%, dus…maar hoe betrouwbaar die statistieken zijn met dergelijke kleine aantallen blijft de vraag…zelfs daarover kun je hele blogs maken.

Filter stopt kinderporno op kantoorcomputers

  door

Een Zweeds bedrijf heeft een filter gelanceerd dat kinderporno op kantoorcomputers stopt, dat zou namelijk vaker voorkomen dan veel mensen denken. Een op de duizend installaties van de NetClean ProActive software leidt tot iemand die zijn kantoorcomputer gebruikt voor het bekijken van kinderporno (bron).

Een op de duizend installaties die tot kinderporno op het bedrijfsnetwerk leidt? Wow, dat zijn cijfers die ikzelf toch anders had ingeschat. Wat bezield iemand om zoiets te doen (is natuurlijk de standaard vraag die we ons allemaal stellen) maar dan ook nog eens op je werk.

Gelukkig geven ze verderop in het bericht zelf al wat antwoorden. Thuis hebben ze vrouw en kinderen…kortom: mannen (want het zijn volgens het bericht altijd mannen, en ik geloof ze direct) zijn banger voor hun vrouw dan voor de baas. Maar volgens mij hangt het een met het ander samen. Als je baas je hierop betrapt en je de laan uitstuurt dan heb je thuis toch ook wat uit te leggen lijkt me. Andersom lijkt me dit juist minder het geval. Stel je vrouw betrapt je dan heb je op je werk op zich niets uit te leggen.

Nee, een prima ontwikkeling om dit soort scanners meer en meer in te zetten. Niet alleen voor het bedrijfsnetwerk natuurlijk want dat is symptoom bestrijding. Ik ben, zeker in dit geval, voor het aanpakken van de oorzaak, de bron, de verspreider en eigenlijk iedereen die er ook maar enigszins bij betrokken is. Uitbannen gaat ons nooit helemaal lukken, maar ik juich alle initiatieven toe die zich hiermee bezig houden

Ieder bedrijf moet de aanschaf hiervan overwegen, zo krijgen de Zweden meer middelen ter beschikking waardoor ze nog meer aan ontwikkeling kunnen doen. Bedrijven, kom op, jullie willen toch zo graag compliant zijn en de wet niet overtreden…dan zou ik er toch maar eens induiken als ik jullie was. En nee, ik heb geen aandelen in dit bedrijf.

Draadloos netwerk beter beveiligd

  door

Draadloze thuisnetwerken worden veelal gezien als onveilig. Uit onderzoek blijkt echter dat in Nederland 89 procent van de bezitters van een draadloos thuisnetwerk de beveiliging heeft ingeschakeld. In Duitsland en Groot-Brittannie liggen deze percentages met respectievelijk 96 procent en 92 procent nog hoger (bron).

Dat is voorwaar geen slechte score…89% heeft een vorm van beveiliging aangezet. Even een steekproefje: bij mij in de buurt vind ik 10 draadloze netwerken, daarvan zijn er 7 met WPA2 beveiligd, 1 beveiligd met WEP en 2 zijn er onbeveiligd. Dat lijkt dus aardig in de buurt te komen zeker met zo’n kleine steekproef. Blijkbaar woon ik in een representatieve wijk.

Het bericht gaat verder:
In alle landen blijkt dat de jongste groep respondenten (18-24) het hoogste percentage van veilige draadloze netwerken heeft en het laagste percentage ingeschakelde beveiliging wordt gevonden bij de 55-plussers.

Blijkbaar kunnen de ouwetjes in dit geval nog wat van de jonkies leren. Op zich niet zo vreemd natuurlijk. De jongeren zijn opgegroeid met computers en de meeste zijn waarschijnlijk nog met DOS en Windows 3.1 begonnen (of nog eerder natuurlijk). De jongeren waren duidelijk de early adopters in dit geval terwijl de 55-plussers op afstand volgden.

Netwerkstoringen bij de politie

  door

De invoer van aangiftes is aan banden gelegd bij diverse politiekorpsen. Dit om een netwerkstoring het hoofd te bieden, die al sinds vorige week loopt. Korpsen in Groningen, Friesland, Overijssel, Drenthe en Gelderland hebben al sinds vorige week last van een computerstoring (bron).

Gisteren al een bericht over het ICT-systeem van de politie dat zo moeilijk is dat geen agent zich er meer aan waagt. Nu een bericht over netwerkstoringen bij de politie. Gaat lekker als je het zo leest. Gelukkig zijn er geen problemen met C2000, stel je voor 😉

De statistieken waren dus al niet betrouwbaar vanwege het systeem maar worden nog onbetrouwbaarder door netwerkstoringen. We zullen ongetwijfeld aan het eind van het jaar horen dat de criminaliteit in Nederland voor het zoveelste jaar is gedaald. Raar eigenlijk dat we allemaal een minder veilig gevoel krijgen.

Nee, de statistieken liegen er niet om, echt, uit de cijfers blijkt dat de criminaliteit best meevalt. Niemand die zich aan het eind van 2010 bij het horen van de statistieken nog herinnert dat de systemen onbetrouwbaar zijn.

Nou, kom maar op met het rekeningrijden…zal ongetwijfeld ook een succes worden.